|
Μέσα από παραδοσιακές μουσικές και χορευτικές φόρμες επιδιώκεται μια σκηνική δραματοποίηση της παραλογής «Του Νεκρού Αδερφού», η οποία είχε μεγάλη διάδοση σε όλους τους βαλκανικούς λαούς. Μ’ έναν έντονα δραματικό χαρακτήρα η παραλογή εκθειάζει την δύναμη της υπόσχεσης την οποία ο νεκρός αδερφός τηρεί μετά θάνατον.
Το κείμενο επιδιώκει την ανάδειξη του λυρισμού της προφορικής παράδοσης της παραλογής και των επιρροών που άσκησε στα κείμενα τα οποία συνομιλούν με ανάλογους μύθους και θρύλους. Η θεατρική μεταφορά της παραλογής βασίζεται στις θεωρητικές αναλύσεις του Ν. Γ. Πολίτη, στο κείμενο Βρικόλακας του Α. Εφταλιώτη στο σωζόμενο απόσπασμα του Βρικόλακα του Φώτου Πολίτη, στην «Μπαλάντα της Λεονώρας» του Γερμανού ποιητή Α. Βürger σε μετάφραση Λορέντζου Μαβίλη, ενώ εμβόλιμα χρησιμοποιούνται στίχοι από τους «Πέρσες» και τις «Χοηφόρες» του Αισχύλου, από τις «Βάκχες» και την «Άλκηστη» του Ευριπίδη, από τον «Φιλοκτήτη» του Β. Ζιώγα, από τον «Ερωτόκριτο» του Β. Κορνάρου, από τον «Ματωμένο Γάμο» του F. G. Lorca, από ποιήματα των Α. Βαλαωρίτη, Τ. Λειβαδίτη, Ν. Γκάτσου, Μ. Γκανά. |
