Αναλύοντας το σύνολο των έργων του Βασίλη Κατσικονούρη
(Εντελώς Αναξιοπρεπές, Αγνοούμενοι, Καλιφόρνια Ντρίμιν, Καλή Τύχη, Το Γάλα, Το μπουφάν της Χάρλεϊ …ή πάλι καλά), στο πλαίσιο του πρόσφατου σεμιναρίου Θεατρικής Αγωγής κι εκπαίδευσης των μελών του Θεατρικού Εργαστηρίου «Εν Δράσει», συνειδητοποιήσαμε τις συγγένειες που έχουν οι ήρωες των έργων αυτών μεταξύ τους. Σε συνεργασία με τον ίδιο τον συγγραφέα, θελήσαμε να πειραματιστούμε, με κάποιους από αυτούς, μεταφέροντάς τους σε ένα ενιαίο χώρο «ξένο». Με τις ποικίλες αναγνώσεις αυτών των αρχετυπικών χαρακτήρων, σύγχρονων αλλά και διαχρονικών συνάμα, προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε ένα «άλλο» θεατρικό έργο, τραγικών αλλά καθημερινών ηρώων, που προσπαθούν, ο καθένας με τον τρόπο του, να ησυχάσουν από τους φόβους τους και τις επιθυμίες τους. Που ισορροπούν ανάμεσα στην ύπαρξη και στην ανυπαρξία. Προσδοκούν μια ταυτότητα. Έναν προορισμό: «Ποιος είμαι;». Τι αναζητούν αυτοί οι άνθρωποι εκτός από τη θέση τους «μαζί» με τους άλλους. Τελικά μη αποδεκτοί επειδή βρέθηκαν να κινούνται πάνω σε ένα είδος λεπτής γραμμής, «καίγονται». Είναι άραγε αυτοί οι «καταραμένοι», κάτι που δεν είμαστε εμείς; |